Ik ben dol op het televisieprogramma Een dubbeltje op zijn kant. Bijna in elk van de afleveringen wordt het pijnlijk duidelijk: geldzorgen vertellen iets heel wezenlijks vertellen over de relatie van het koppel. Wordt de schuldencrisis niet bestreden dan dreigt ook het failliet van het huwelijk.
Wanneer John Williams en Annemarie van Gaal samen met het koppel de beginsituatie inventariseren is er sprake van de volgende situatie:
• geen inzicht in de eigen geldzaken
• een tekort aan inkomsten
• een maandelijkse tekort waardoor de schulden oplopen; en
• geen enkele vorm van samenwerking tussen man en vrouw
Op dat moment zitten de emoties erg hoog. Vooral bij de partner die het meest overbelast is door de situatie. Die het hardst werkt om inkomsten binnen te brengen en de eindjes aan elkaar te knopen. Of degene die de geldzaken behartigt en keer op keer geconfronteerd wordt met onbetaalde rekeningen en deurwaarders.
Streep eronder
De oorzaken voor de schulden zijn per paar weer verschillend. Een studieschuld. Bijlenen voor een verbouwing en/of inrichting. Het wegvallen van een baan. Of de passie voor het eigen bedrijf dat niets oplevert en dus eigenlijk niets meer is dan een hobby.
Volgens John en Annemarie doet het er niet toe ‘wiens schuld’ het is of waar de geldproblemen vandaan komen. Keer op keer hanteren ze hetzelfde ferme beleid. Streep eronder. Letterlijk.
Niet achterom kijken, maar kijken naar wat er onder die streep aan negatief resultaat is. En daarmee voorwaarts mars.
Vervolgens zien we de echtparen ploeteren. Onbetaalde rekeningen sorteren. Bellen met schuldeisers om regelingen te treffen. Onnodige abonnementen opzeggen. En de eerste onzekere pogingen om via het internet een (betere) baan te vinden.
Samenwerken
In bijna elke aflevering heeft een van de partners een peptalk nodig van John Williams om meer zelfvertrouwen te krijgen bij het solliciteren. Elke keer gebeurt er een klein wondertje wanneer John er in slaagt de onzekere echtgenoot het huis uit te trekken om zich daarbuiten zichtbaar te maken.
Maar de werkelijke magie vindt plaats wanneer man en vrouw ineens samen verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen sores. Wanneer ze gaan samenwerken. Om inzicht te krijgen in de eigen situatie en elkaar te steunen in de zoektocht naar een baan.
Daar gebeurt het!
Net als bij alle andere soortgelijke zelfhulpprogramma’s. Je weet wel. Zo ongeveer op driekwart van het programma na het tweede of derde reclameblok.
Ineens wordt er ingezoomd op voorbij drijvende wolken.
En vervolgens wordt de kijkersblik gericht op de voordeur van het gezin of het echtpaar dat gered moet worden.
De tranen zijn opgedroogd. De kandidaten zien er een stuk relaxter uit. Er wordt gehugd en gezoend en als bij toverslag lijkt het leven ineens een stuk rooskleuriger.
Ik heb me oprecht vaak afgevraagd wat er is gebeurd tussen de laatste huilbui van voor het reclameblok en de onbewolkte glimlach van daarna.
Maar ik ben erachter.
Het is de samenwerking. Om welke relatiecrisis het ook gaat.
Let maar eens op. Zodra het echtpaar zich naar elkaar toekeert, met elkaar praat en overlegt, samen beslist, samen verantwoordelijkheid neemt, is er licht aan het einde van de tunnel. Komt de financiële huishouding weer op orde. Lukt het om samen de kinderen in het gareel te krijgen, af te vallen of ruzies op te lossen.